Wekker

Zoals reeds aangegeven in de beschrijving van de diverse accommodaties waar Megacles heeft gespeeld zat de vereniging in het begin nogal krap behuisd. We spreken over begin jaren zestig. Bij Vester en Mieke was plaats voor 3 tafels en kon twee avonden in de week getraind worden. Dit was bij lange na niet voldoende om iedereen aan zijn trekken te laten komen. Om het kwartier klonk er dan ook een wekker, zodat anderen aan de beurt kwamen.

Deze accommodatie bracht overigens nog andere gebreken met zich mee. Zo moesten de leden zelf de vloer schrobben en dweilen als er de avond voor wedstrijden een bruiloft in de zaal had plaatsgevonden. In het zaaltje bevond zich ook maar een klein oliekacheltje, zodat het in de winter vaak ijskoud was. Gelukkig speelde iedereen in die tijd nog met eenvoudige 'camping'-batjes, want de temperatuur zou op de moderne hedendaagse rubbers zeker zijn invloed gehad hebben.

Ondanks dit soort 'ontberingen' spreken veel oudere leden nog met liefde over deze tijd. In die tijd was men ook niet anders gewend. Bijna alle tafeltennisverenigingen zaten immers in hetzelfde schuitje.